书接上回,继全排列之后,接下来的任务自然是要给我们的Permutation添加上部分排列的功能。所谓的部分排列,为了便于行文的展开,我也不怕再举例,比如,针对0到4这5个数的P(3,5),其排列如下:012,013,014,021,023,024,……,234,240,241,……,431,432。可以看到,其排列编号顺序与全排列类似,任何一个部分排列有且只有一个后继排列,好比240的下一位必然是241,123的下一位必须是201,所以我们完全可以采取同样的办法来处理部分排列。
        新的Permutation要能部分排列,用户必须将P(N,M)中N,M以某种方式告知Permutation,最恰当的地方就在Permutation的构造函数中传进去,原本只接受一个参数的构造函数,现在要接收两个参数了,同时,Permutation中除了保存N,还要保存M,因此,升级后的Permutation的定义如下。 
 class Permutation
class Permutation


 {
{
 public:
public:

 enum
    enum  {MAX_SIZE = 10};
{MAX_SIZE = 10};
 Permutation(int nTotal, int nPart)
    Permutation(int nTotal, int nPart)

 
     {
{
 assert(0 < nTotal && nTotal < MAX_SIZE);
        assert(0 < nTotal && nTotal < MAX_SIZE);
 assert(0 < nPart && nPart <= nTotal);
        assert(0 < nPart && nPart <= nTotal);
 m_nPart = (char)nPart;
        m_nPart = (char)nPart;
 m_nTotal = (char)nTotal;
        m_nTotal = (char)nTotal;
 for (char i=0; i<m_nTotal; i++)
        for (char i=0; i<m_nTotal; i++)
 m_Indexs[i] = i;
            m_Indexs[i] = i;
 }
    }
 
    
 public:
public:
 bool ToNext();
    bool ToNext();

 char operator[] (int n)const
    char operator[] (int n)const

 
     {
{
 assert(0 <= n && n <= m_nPart);
        assert(0 <= n && n <= m_nPart);
 return m_Indexs[n];
        return m_Indexs[n];
 }
    }

 private:
private:
 char m_Indexs[MAX_SIZE];
    char m_Indexs[MAX_SIZE];
 char m_nPart;
    char m_nPart;
 char m_nTotal;
    char m_nTotal;
 };
};

        很明显,必须在ToNext上大做文章。如果说全排列的ToNext稍微有一点点复杂,那么部分排列的ToNext就应该是很有点复杂,算法设计起来也不难,难的是如何用代码简洁地表达出来。请大家别急着看下去,先自己思考思考,这是一个很好的锻炼机会。
        ……,省略了思考的过程,其实也没什么,只要写几个部分排列的后继,就发现了其变化规律,就是先确定要改变的元素,然后保证跟在其后的数为最小,还是举例说明,P(9,5)中42876,其后继为43012,先找到41876中第1位即2要变成3,然后取剩下来的[0125678]中的012,置放于43之后。
        先考察尾数,无非分为两种情况。
        1、只变化尾数,如P(8,4),0125,0126,0127,求其后继排列的代码最容易编写了,只要注意到[0125|3467],5变为6,6是3467中,从后往前算,最后一个比5大的元素。更有意思的是,交换5,6之后,3457依然保持升序的样子。
        2、不只改变尾数,这是因为尾数要比未参与到部分排列中的元素要大,好比P(8,4),7605的下一位为7810,注意到[7605|1234],5大过1234。因此,必须考察5之后的0了,也即倒数第2位。同样,又分为两种情况。
        1)、改变倒数第2位。其改变方式又有两种:1、交换未参与排列的元素,如[7605|1234],交换0与1;2、交换参与排列的元素,如[7645|0123],7645变成7654。
        2)、不仅仅改变倒数第2位,这是因为尾数第2位大于尾数和未参与到部分排列中的元素,好比P(8,5),23476的下一位为23501,同样又分为两种情况。
        ……,以此类推,直到找不到要参与交换的元素,部分排列完成。
 bool Permutation::ToNext()
bool Permutation::ToNext()


 {
{
 if (m_nPart == m_nTotal)
    if (m_nPart == m_nTotal)

 
     {
{
 // 为全排列
        // 为全排列
 // ……
        // ……
 return;
        return;
 }
    }
 char nToSwap = m_nPart-1;
    char nToSwap = m_nPart-1;
 char nLeft = m_nTotal - 1;
    char nLeft = m_nTotal - 1;
 if (m_Indexs[nLeft] > m_Indexs[nToSwap])    // 只改变尾数
    if (m_Indexs[nLeft] > m_Indexs[nToSwap])    // 只改变尾数

 
     {
{
 while (nLeft > nToSwap && m_Indexs[nLeft]>m_Indexs[nToSwap])
        while (nLeft > nToSwap && m_Indexs[nLeft]>m_Indexs[nToSwap])
 nLeft--;
            nLeft--;    
 nLeft++;
        nLeft++;
 swap(m_Indexs[nToSwap], m_Indexs[nLeft]);
        swap(m_Indexs[nToSwap], m_Indexs[nLeft]);    
 return true;
        return true;
 }
    }
 while (nToSwap > 0 && m_Indexs[nToSwap]<m_Indexs[nToSwap-1] && m_Indexs[nToSwap]>m_Indexs[nLeft])
    while (nToSwap > 0 && m_Indexs[nToSwap]<m_Indexs[nToSwap-1] && m_Indexs[nToSwap]>m_Indexs[nLeft])
 nToSwap--;
        nToSwap--;
 if (nToSwap == 0)    // 部分排列业已完成
    if (nToSwap == 0)    // 部分排列业已完成
 return false;
        return false;
 nToSwap--;    // 已确定这个位置要参与交换了
    nToSwap--;    // 已确定这个位置要参与交换了
 if (m_Indexs[nToSwap] > m_Indexs[nLeft]) // 同参与部分排列的元素交换
    if (m_Indexs[nToSwap] > m_Indexs[nLeft]) // 同参与部分排列的元素交换

 
     {
{
 char nReplace = m_nPart - 1;
        char nReplace = m_nPart - 1;
 while (m_Indexs[nReplace] < m_Indexs[nToSwap])
        while (m_Indexs[nReplace] < m_Indexs[nToSwap])
 nReplace--;
            nReplace--;
 swap(m_Indexs[nToSwap], m_Indexs[nReplace]);
        swap(m_Indexs[nToSwap], m_Indexs[nReplace]);
 }
    }
 else    // 同未参与部分排列的元素交换
    else    // 同未参与部分排列的元素交换

 
     {
{
 while (nLeft >= m_nPart && m_Indexs[nLeft]>m_Indexs[nToSwap])
        while (nLeft >= m_nPart && m_Indexs[nLeft]>m_Indexs[nToSwap])
 nLeft--;
            nLeft--;    
 nLeft++;
        nLeft++;
 swap(m_Indexs[nToSwap], m_Indexs[nLeft]);
        swap(m_Indexs[nToSwap], m_Indexs[nLeft]);        
 }
    }
 sort(m_Indexs+nToSwap+1, m_Indexs+m_nTotal);// 后面为剩下来的最小排列数
    sort(m_Indexs+nToSwap+1, m_Indexs+m_nTotal);// 后面为剩下来的最小排列数
 return true;
    return true;
 }
}        其实,根据排列的公式P(N, M)=N*P(N-1,M-1),很容易就可以写出P(N, M)的递归函数了。 
 void permutation(int* pSet, int n, int m)
void permutation(int* pSet, int n, int m)


 {
{
 permutationImp(pSet, n, m, m);
    permutationImp(pSet, n, m, m);
 }
}

 void permutationImp(int* pSet, int n, int m, int M)
void permutationImp(int* pSet, int n, int m, int M)


 {
{
 if (m == 0)
    if (m == 0)

 
     {
{
 int* pFullSet = pSet-M;
        int* pFullSet = pSet-M;
 for (int i=0; i<M; i++)
        for (int i=0; i<M; i++)
 cout << pFullSet[i] << " ";
            cout << pFullSet[i] << " ";
 cout << endl;
        cout << endl;
 return;
        return;
 }
    }
 for (int i=0; i<n; i++)
    for (int i=0; i<n; i++)

 
     {
{
 swap(pSet[0], pSet[i]);
        swap(pSet[0], pSet[i]);
 permutationImp(pSet+1, n-1, m-1, M);
        permutationImp(pSet+1, n-1, m-1, M);
 swap(pSet[0], pSet[i]);
        swap(pSet[0], pSet[i]);
 }
    }
 }
}

        非常简洁明了,这真让人沮丧,相比于Permutation的ToNext的种种烦杂,它无疑极具杀伤力。同样都是在搞排列,为何递归函数可以如此的简单呢?只因编译器帮递归干了很多事情,而ToNext中,我们必须事事亲历亲为。其实这也是递归与非递归的一大差别,递归中以一点点效率和灵活来换取代码的简洁易懂,而非递归则能以各种各样的方法来获取种种灵活与效率,编程就是这样,无非是在做各种各样的妥协。此外,Permutation的输出好看一点,更具规律,严格按照我们的要求来输出,这也能稍稍地自我安慰一下吧。
        依此编号的顺序算法,好比,C(4,3),其编号为012,013,023,123,不难设计出一个Combination,而且其ToNext要比部分排列的ToNext简单得多,只要注意到组合数中小的元素必然在前面,例如只存在012的组合,不存在120、102、021等组合数,因为它们都与012为同一个组合数,参考部分排列的代码,很容易就可写出Combination的代码。24点算法涉及的组合只为C(N,2),虽然C(N,2)为C(N,M)的特例,但基于时间与空间等效率的考虑,我更倾向于重新设计一个Combination2专门用来对付C(N,2)。其实算法的设计,不过是时间与空间的交换、复杂与简单的交换、通用与专用的交换,此三项的权衡而已。下面是Combination2的代码,非常简单,我也不想说太多。
 class Combination2
class Combination2


 {
{
 public:
public:
 Combination2(int count)
    Combination2(int count)

 
     {
{
 assert(count >= 2);
        assert(count >= 2);
 m_nCount = (char)count;
        m_nCount = (char)count;
 m_Indexs[0] = 0;
        m_Indexs[0] = 0;
 m_Indexs[1] = 1;
        m_Indexs[1] = 1;
 }
    }

 public:
public:
 char operator[](int n)const
    char operator[](int n)const

 
     {
{
 assert(0<=n && n<2);
        assert(0<=n && n<2);
 return m_Indexs[n];
        return m_Indexs[n];
 }
    }

 bool ToNext();
    bool ToNext();
 private:
private:
 char m_Indexs[2];
    char m_Indexs[2];
 char m_nCount;
    char m_nCount;
 };
};

 bool Combination2::ToNext()
bool Combination2::ToNext()


 {
{
 if (m_Indexs[0] == m_nCount-1 && m_Indexs[1] == m_nCount-2)
    if (m_Indexs[0] == m_nCount-1 && m_Indexs[1] == m_nCount-2)
 return false;
        return false;
 if (m_Indexs[1] < m_nCount-1)
    if (m_Indexs[1] < m_nCount-1)

 
     {
{
 m_Indexs[1]++;
        m_Indexs[1]++;
 if (m_Indexs[1] == m_Indexs[0])
        if (m_Indexs[1] == m_Indexs[0])
 m_Indexs[1]++;
            m_Indexs[1]++;
 }
    }
 else
    else

 
     {
{
 m_Indexs[0]++;
        m_Indexs[0]++;
 m_Indexs[1] = 0;
        m_Indexs[1] = 0;
 }
    }
 return true;
    return true;
 }
}        至此,终于圆满解决了排列与组合的问题,但其实都没多大的作用,对于不重复集合的排列与组合,只要用公式一乘,就出来结果了。研究可重复集合的排列与组合,可能还有点作用,其设计与代码编写,也很有意思,我就不再罗嗦了。